27.10.12

7.10.12

Ege ve Gece...



    Kumsalda idi minik kadın ve karanlıklardan geldi biri... Adı yoktu ete büründüğü bir kimliği de.. Saatlerce oturdular... bayım ona hikayeler anlattı en kadife sesiyle..Truva'ya yasladılar sırtlarını. Denizin tuzu tutundu bedenlerine. Karanlığa büründüler bir vakit. Gün ağarana kadar kayboldular denizde. Gün ışığıyla bitti düş "pofff" toz oldu zaman...

"Egenin balıkçı ve deniz kızı hikayesi vardı anlatmadan gittiği...oysa sözdü ..."

                                                                        ***

      Bir gün tanrıların evine kaçmışlar. Günün içine doğduğu tepedeki tapınakta bulmuşlar kendilerini. kente günün yorgunluğu çöktüğü bir vakit o koca koca sütunların arasında oturmuşlar. Kadife sesli rüzgar Apollon'un Daphne'ya aşkını anlatmış. Bir su perisinin kızına aşık Apollon.. okçuluğu yenik düşmüş Eros'a. Öyleki Erosun attığı bir ok aşkını hissizleştircektir. Ve olan olmuş artık Daphne kaçar Apollodan.. Tanrı babasının yardımıyla Defne ağacına döner Apollodan uzak ve hissiz kalır. Apollo aşkıyla defne yapraklarını baş tacı eder. Daphne'ye aşkını hiç unutmaz Sosuza dek onunla kalır Daphne. Tarihler boyu hep baş tacı olarak kalır...

Sayfalar